ευκληματώ

εὐκληματῶ, -έω (ΑΜ) [ευκλήματος]

(για αμπέλι) έχω καλά, θαλερά κλήματα («ἄμπελος εὐκληματοῡσα Ἰσραήλ», ΠΔ).